اثر تشکیل اتحادیه پولی بر روابط تجاری کشور های عضو آسه آن +3

موفقیت اتحادیه اروپا در برقراری بازار مشترک و ایجاد یورو به عنوان پول واحد، کشورهای آسه آن به علاوه سه(asean+3) را به یکپارچه سازی آتی اقتصادشان و بحث پیرامون امکان ایجاد پول واحد ترغیب نمود. این مطالعه امکان یکپارچگی پولی در بین این کشورها، که شامل اندونزی، مالزی، سنگاپور، فیلیپین، تایلند، بروئنی، میانمار، ویتنام، کامبوج، لائوس، چین، ژاپن و کره جنوبی هستند، را مورد بررسی قرار می دهد. بدین منظور یک الگوی جاذبه تجاری جهت ارزیابی تاثیر ایجاد اتحادیه پولی بر روابط تجاری بین این کشورها بکار گرفته می شود. در این خصوص شاخص های متفاوتی برای اتحادیه پولی معرفی می گردد که این شاخص ها عبارتند از سبد ارزی مشترک، لنگرگاه ارزی و شکاف ارزی به طوری که سبدی از مهمترین ارزهای جهان و منطقه به منظور انتخاب ارز واحد و لنگرگاه ارزی مناسب مورد ارزیابی قرار می گیرند. از آن جایی که در این مطالعه از داده های اقتصادی 13 کشور مذکور در دوره زمانی1967 تا 2006 استفاده شده است، برآورد مدل به روش داده های تابلویی صورت گرفته است. با توجه به مطالعات صورت گرفته در مورد سایر کشورها، یکپارچگی ارزی علاوه بر بهینه نمودن همکاری و روابط کشورها، به تقویت و افزایش معاملات تجاری بین آن ها، منجر می گردد. نتایج نظری و تجربی این مطالعه مبین اهمیت گسترش روابط تجاری از طریق همگرایی های پولی است که امروزه در اقتصاد جهانی بر آن ها تاکید می شود. علاوه بر این، اگرچه شرایط پذیرش پول مشترک توسط آسه آن دشوار است، اما تحقق ارز مشترک به عنوان یک هدف بلند مدت برای آن منطقه شدیدا مهم و قابل توجه ارزیابی می شود، به خصوص آن که ، کاهش شکاف های ارزی از طریق انتخاب سبد ارزی واحد و لنگر گاه ارزی مشترک، عامل جذب و بهبود جریان های تجاری است و می توان انتظار داشت تشابه رفتاری اعضا در انتخاب مناسب آن بر تجارت آن ها موثر واقع گردد.